Date: 4/4/2017
By senasevic
Hikayem yurt odasında başladı. Odamıza gelen misafir bir aile vardı, siyahi insanlardı. Biri hamile bir kadındı, onun kocası ve yanlarında getirdiklerimbir kadın daha. Onlara yatklarımızı verdik. Odamızda kaldılar. Odadan çıkıp koridorda yürümeye başladım. Kendimi bir labirent evinde buldum. Tekrar ordaydım, ama bu kez yanımda mercy, amal, erdem, meryem, ve bi kaç kişi daha vardı. Kuralları kimse bilmiyordu ve bu oyunda kurallara göre oynamamak başımıza büyük belalar açıyordu. Son girdiğimiz oda, bir ziyafet salonu. Duvalar boyu uzanan bi masa ve üzerinde yiyecekler. Büyük pencerelerden giren ay ışığından başka şanirent evde ışık yok. Çığlıklarla gülüşmelerşe odada koşturuyorlardı ve ben git gide daha da çok sinirleniyordum. Kuralları anlatmak için bağırıyordum ama beni dinlemiyorlardı. Yine odadan çıktım. Zehra ablayla annem yerde bir sofrada oturmuş birlikte bir şeyler yapıyorlardı. O sırada evin planı değişmişti. Arkamdaki odada bir yüksekliğin üstünde abdullah abi duruyordu, sanki kamerayla çekim yapıyordu arkadaşı, o önlem amaçlı orda bekliyordu. Abdullah abi beni çağırdı. Elimimtutup beni yükseltiye çıkardı. Belimden sarılıp iyice sokuldu bana. Çok mutlu olmuştum. Çıplaktım, beyaz bir çarşafı sarmıştım üzerime. Abdullah abi bana dedi ki: özür dilerim. Çok kızmıştım sana. O şiirleri paylaştığında facebookta, o yazıları yazdığında çok kızmıştım. O yüzdendi bütün davranışlarım. Uzandım boynundan öptüm. Sarıldım durdum yanında, bir şey demedim. Sonra doğrulduk. Ben indim oradan. Gülümsedim. Uyanmıştım.